Zuidereiland
Door: Jan & Ellen
Blijf op de hoogte en volg Jan
01 November 2014 | Nieuw Zeeland, Murchison
Inmiddels zijn we al weer enige dagen op het Zuidereiland. Met de ferry in een 4 uur durende overtocht, door kenners aangemerkt als een van de mooiste ferrytochten ter wereld, over een afstand van 92 km. Bij aankomst in het onbeduidende plaatsje Picton hebben we na een wandeling nog even heerlijk van het zonnetje kunnen genieten bij Bobs Bay. Overnachtingen vinden meestal plaats op een van de vele vakantieparken in NZ. Er zijn speciale camperplekken waar je de beschikking hebt over elektriciteit, je vuile water kan lozen (afwas, douche en wc) en je je watervoorraad weer kan aanvullen. Hier wordt door ons bijna altijd gebruik van gemaakt en zo hobbel je van vakantiepark naar vakantiepark. Op een van de vakantieparken hebben we drie nachten gestaan (en dat is echt veel!). We bevinden ons dan ook in het Abel Tasman National Park. Dit is enorm populair door zijn kustlandschap van granieten rotsen en de combinatie van helder water en witte stranden. De Abel Tasman Coastal Track behoort tot de populairste meerdaagse wandelingen van NZ. En nu we er toch zijn, kunnen we net zo goed een gedeelte van deze track bewandelen. Na door de watertaxi, die ons eerst split apple rock liet zien en daarna nog een dode dolfijn, werden we aan wal gezet bij Bark Bay. Aan ons de eer om nu terug te lopen naar ons vertrekpunt en tevens onze camping in Marahau. Na 8 uur wandelen over heuvelachtig terrein over een afstand van 25 km. bereikten we 's avonds rond half negen weer de camping. De volgende dag hebben we toen maar bekeken welke Blue Lagoon achtige plaatjes deze wandeling allemaal had opgeleverd. Vaak kunnen we 's ochtends in het zonnetje nog ontbijten en daarna is het maar afwachten wat het weer doet in NZ. Het blijft daar onvoorspelbaar. Vaak hebben we zon, maar we weten donders goed dat het ook erg kan regenen. Op onze vertrekdag uit het Abel Tasman NP nog even te voet naar het strandje gegaan waar je de split apple rock kunt zien (een gigantische granieten ronde kei die als het ware door een bliksemschicht in tweeen is gespleten). We wandelen heel wat af hier in NZ en op een van deze wandelingen belanden we op Goat Bay. Met zijn tweeen helemaal alleen (nou ja alleen, er zijn miljoenen sandflies, erger dan neefjes, waar je je goed moet tegen insmeren) in de zon op een strand. Heel apart, maar wel heel rustig en relaxed zoals de meeste mensen in NZ. Verder nog de Waikoropupu Springs bekeken. Water wat echt kraakhelder is. Fantastisch om te zien. Na op een nacht heel veel regen te hebben gehad, is het de volgende ochtend gelukkig droog en zonnig en gaat de reis naar Farewell Spit. Na een tip van een "local" om dit toch ook van bovenaf te bekijken gaan we op pad. O ja, hij zei ook nog dat het daar 2x zo hard waaide als elders aan zee. Van onderaf (zee) prachtige plaatjes gezien van een enorm ruwe zee en aanspoelende zeehonden, tot bijna vlak onder onze neus. Van bovenaf (wandeling naar Pillar Point) waren de uitzichten geweldig. De "local" had niet overdreven. Dit was de enige keer in ons leven dat we bergopwaarts af moesten remmen, zo hard duwde de wind ons naar boven. Gisteren hebben we moutainbikes gehuurd en zijn we richting de Canaan Downs gegaan. Hier hebben opnames plaats gevonden van de Lord of the Rings. Dus Frodo en die andere Hobbit met de fiets op pad. Onderweg Harwoods Cave bekeken (enorme rotspartij) en een uitzichtpunt (op hele steile puntige rotsen) genaamd Gorge Creek. Het uitzicht was mooi, maar klauteren over puntige steile rotsen niet onze hobby. Frodo's locatie vonden wij niet echt heel spectaculair. Maar het meest jammerlijke was nog wel dat ofschoon we moutainbikes hadden, we de steile berghellingen met de fiets aan de hand omhoog moesten gaan (kwestie van trainen denk ik).
Na vandaag in het Hippiedorpje Takaka nog wat te hebben gegeten en gedronken in "the dangerous kitchen" hebben we onze reis vervolgd richting Murchison. Hier komen vier woest stromende rivieren bij elkaar. Wij gaan het meemaken en jullie de volgende keer misschien ook.
Na vandaag in het Hippiedorpje Takaka nog wat te hebben gegeten en gedronken in "the dangerous kitchen" hebben we onze reis vervolgd richting Murchison. Hier komen vier woest stromende rivieren bij elkaar. Wij gaan het meemaken en jullie de volgende keer misschien ook.
-
01 November 2014 - 22:45
Carine:
Zo dat zijn weer heel wat ervaringen, mooie plaatjes trouwens . Wat dat mountainbiken betreft had Ellen natuurlijk niet moeten stoppen met spinning...Groetjes van ons uit een bijna tropisch Zuidlaren (20 graden vandaag) geniet nog lekker van jullie reis . -
02 November 2014 - 12:53
Jenny:
Wauw nmooi verhaal en plaatjes. de schoenen nog niet versleten? Al flink wat kilootjes weggewandeld of is het eten te lekker hi hi -
02 November 2014 - 14:08
William:
Ziet er goed uit!! Geniet er lekker van. -
03 November 2014 - 07:11
Gretha:
Prachtig!!! -
03 November 2014 - 07:20
Rika:
Mooi verhaal en prachtige foto's . Zo te lezen genieten jullie volop. Enjoy and relax! -
03 November 2014 - 16:13
Arjanne:
klinkt geweldig!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
